In 1974, 1978 en 1988 kon Gyuri Vergouw moeiteloos het Nederlands elftal samenstellen op basis van de rolmodellen zoals beschreven door Belbin. Anno 2010 lukt hem dat niet meer. Vergouw ziet Oranje dan ook komende zomer in Zuid Afrika geen wereldkampioen worden. Of bondscoach Bert van Marwijk moet als de wiedeweerga zijn zojuist verschenen boek Oranje wereldkampioen, met als ondertitel  managementlessen om te winnen, gaan bestuderen. M&L heeft dat gedaan en ook even met de auteur gesproken.

Gerard Driehuis is boos. De econoom, ex-directielid van Wegener, voormalig hoofdredacteur van De Twentsche Courant/ Tubantia en HP/De Tijd vindt het onbegrijpelijk dat de hoofdrolspelers van de kredietcrisis vrijwel allemaal wegkomen zonder met pek en veren door de stad te zijn gesleurd. Alleen Bernie Madoff zit vast. Vooral Wellink moet het bij Driehuis ontgelden. ‘Wellink moest drie dingen doen, en heeft op alle fronten gefaald.’ In De daders en de meelopers portretteert Driehuis negen hoofdschuldigen en fungeert zo als een soort individuele waarheids- en verzoeningscommissie naar Afrikaans model.

Het hoge percentage mislukkingen bij fusies is te wijten aan een gebrek aan vakmanschap, zegt Gert Anbeek, die samen met zijn coauteurs Patrick Lybaert en Harry de Weerd aan het hoofd staat van de Executive Leadership Foundation (ELF) in Tienhoven. Zij schreven een boek, Succesvolle managers realiseren, waarin zij voor verandermanagers de meest praktische modellen en inzichten hebben samengebracht. Want daar ontbreekt het nog wel eens aan in de bestaande literatuur, zegt Anbeek. ‘Met dit boek kun je morgen aan de slag.’

Theo van Iperen, oprichter en eigenaar van managementadviesbureau Giotto management consultants, schreef een boek over fusiemanagement: Fuseren is topsport. Het is geen filosofisch boek geworden, maar een praktijkgids om van fusies een succes te maken. Want daar schort het nog wel eens aan, is de ervaring van Van Iperen.

Volgens de Amerikaanse marketinggoeroe Seth Godin heeft de fabrieksmatige aanpak van het bedrijfsleven ons allemaal inwisselbaar gemaakt. De tijd is echter rijp om aan dat juk te ontsnappen, betoogt hij in zijn nieuwe boek ‘Onmisbaar’. ‘Wie niet creatief is, wordt geoutsourcet.’

De aandacht voor online sociale netwerken als LinkedIn, Facebook en Hyves neigt naar een hype. In zijn bestseller Connect! De impact van sociale netwerken op organisaties en leiderschap betoogt Menno Lanting dat we ons blindstaren op een handvol voorbeelden van geslaagde marketingcampagnes en personeelswervingsacties met sociale media. Tegelijkertijd kan de huidige generatie managers en ondernemers de werkelijke impact op organisaties en op leiderschap nog maar moeilijk vatten. Daarvoor moeten ze eerst meer vertrouwd raken met de techniek. Maar hoe doe je dat, als ‘digital immigrant’? M&L vroeg het Lanting.

Mensen in organisaties gaan taaie vraagstukken graag uit de weg. Die zijn toch niet te hanteren, zo luidt het adagium. Onterecht, concludeert Hans Vermaak in het genomineerde ‘Plezier beleven aan taaie vraagstukken’. Juist taaie vraagstukken gaan over de kernprocessen van een organisatie. En zijn dus belangrijk. Maar ook complex. De truc is om de complexiteit vooral te handhaven, maar de taaiheid eraf te halen, stelt Vermaak.

Vergeet de goeroes, de antwoorden op de meest essentiële vragen zitten in jezelf. Dat is de boodschap van Ludo Daems. Hij schreef een handleiding over hoe je die vindt in Passie is wie je bent. Wekelijks spreekt hij volle zalen met managers, politici en leiders tot op het hoogste niveau toe. ‘De mensen hebben er nood aan’, is dan ook de conclusie van de Vlaming.

In de ‘The Management Myth’, De managementmythe in het Nederlands, maakt filosoof en voormalig bedrijfsadviseur Matthew Stewart gehakt van de consultancy-industrie. Managementgoeroes verkondigen volgens hem de illusie dat organisaties controleerbaar zijn, en brengen het bedrijf in sommige gevallen zelfs schade toe. ‘We hadden geen enkele prikkel om ons werk goed te doen.’

Waarom kopen we wat we kopen? Dat is de heilige graal waar marketeers en merkenbouwers al jaren naar zoeken. Tjaco Walvis, partner van merkadviesbureau THEY, dompelde zich twee jaar lang onder in de uitkomsten van neurowetenschappelijk onderzoekliteratuur, en constateert in zijn boek Uit de grijze massa dat consumenten onbewust kopen, maar niet irrationeel. Marketeers kunnen hun huidige koopmodellen definitief bij het grof vuil zetten.

Zelfs bedrijven met slaande ruzie kunnen hun grieven uitonderhandelen, zegt Harvard-professor Robert Mnookin. In Bargaining with the Devil legt hij uit hoe. M&L sprak even met de auteur.

Samen met Ivar Davids publiceerde Han Hendriks in 2008 het boek Make, Buy or Ally? In dat werk draaide het hoofdzakelijk om de vraag wat bedrijven zelf moeten doen, wat ze moeten uitbesteden en hoe ze kunnen profiteren van onderlinge samenwerking. Een groot deel van deze thematiek is terug te vinden in Hendriks’ nieuwe boek: De grootste of de beste?

Vreemd genoeg is Veranderkunst pas het eerste boek over de raakvlakken tussen organisatie- en communicatieadvies. Terwijl die twee disciplines toch alles met elkaar te maken hebben. Monique Haarhuis, medeoprichtster van het platform OrgComm en co-auteur van het boek, legt uit waarom.

Het belang van merken neemt af. In plaats daarvan komt steeds vaker de reputatie van bedrijven in de schijnwerpers te staan. Om die zo goed mogelijk uit te laten komen, kunnen bedrijven gebruik maken van een nieuw instrument: internal branding, een optelsom van human resources, marketing en communicatie. Gaby Nedeski en Luc van Beers schreven er een boek over: Internal branding 2.0.

Bij geen enkele beroepsgroep is het verschil tussen zelfbeeld en het beeld dat anderen van hen hebben zo groot als onder leidinggevenden, meent Jan Moen. En dat verschil is het grootst als het om essentiële leiderschapskwaliteiten gaat als openheid, communicatievaardigheden en toegankelijkheid. Persoonlijke eigenschappen dus, waar leiders veel te weinig aandacht aan besteden. ‘Wat meer zelfreflectie zou van veel managers een blauwe leider maken, in plaats van een groene of een rode’, zegt Jan Moen in Kleur bekennen.

Mathieu Weggeman typeren is hinken op twee gedachten: hij is een bèta, maar heeft ook veel alfa-eigenschappen en hoewel hij extravert overkomt, heeft hij ook een ingetogen kant. Weggeman geniet alom bekendheid door zijn boeken en lezingen. Hij vindt het niet alleen belangrijk dat de boodschap wordt overgebracht, maar ook de manier waarop. Net zoals het bij een grap belangrijk is hoe je deze vertelt, zodat de clou goed overkomt. Hij besteedt bewust aandacht aan timing, fasering en woordkeus. ‘Taalhumor vind ik de mooiste vorm van humor. Nu ik weet dat het gewaardeerd wordt, durf ik dat ook te integreren in mijn boeken’, aldus Weggeman. In 2008 werd hij beloond met de prijs voor het Managementboek van het Jaar voor zijn boek ‘Leidinggeven aan professionals? Niet doen!’.

In hun nichemarkt zijn ze heer en meester, maar het grote publiek kent ze niet. Hermann Simon doet al jaren onderzoek naar de verborgen kampioenen van de economie. Multinationals kunnen nog wat van ze leren, vindt hij.

Vergeet de goeroes, de antwoorden op de meest essentiële vragen zitten in jezelf. Dat is de boodschap van Ludo Daems. Hij schreef een handleiding over hoe je die vindt in Passie is wie je bent. Wekelijks spreekt hij volle zalen toe met managers, politici en leiders tot op het hoogste niveau. ‘De mensen hebben er nood aan’, is dan ook de conclusie van de Vlaming.

Volgens de Canadese hoogleraar Henry Mintzberg ligt goed management onder vuur van mba-programma’s, technologie, beursnoteringen, bonussen en de obsessie voor beroemdheden. In Managing pleit hij voor de terugkeer van de gemeenschapszin binnen het bedrijfsleven. ‘Als ik het woord ‘leider’ nog één keer hoor ga ik gillen.’

In haar boek Beursbabe doet de jonge Engelse schrijfster Venetia Thompson (25) verslag van de veertien maanden dat zij actief was als makelaar in de Londense City. Het is een hilarisch en tegelijk huiveringwekkend verhaal geworden, een rollercoaster waarin hebzucht, overmatig drankgebruik en een totaal gebrek aan beschaving om voorrang strijden.